Συμβουλές

ΟΙΣΟΦΑΓΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ

Η λογοπεδικός προσφέρει υπηρεσίες εκμάθησης της οισοφαγικής ομιλίας σε ανθρώπους που έχουν υποστεί αφαίρεση λάρυγγα. Συγκεκριμένα, ειδικεύεται στην αποκατάσταση των Διαταραχών Φωνής και Λαρυγγεκτομής:

1. Δυσφωνίες
2. Λαρυγγεκτομή - Οισοφαγική Ομιλία

Η αφαίρεση του λάρυγγα έχει ως συνέπεια την αφωνία, διότι ο λάρυγγας χάνει τις φωνητικές χορδές. Χάνοντας τις φωνητικές του χορδές, ο άνθρωπος καταφεύγει είτε σε μηχανικούς τρόπους παραγωγής λόγου, είτε ζητά τη βοήθεια ειδικού λογοθεραπευτή για να μάθει την τεχνική της οισοφαγικής ομιλίας. Η εκμάθηση της οισοφαγικής ομιλίας είναι δύσκολη και απαιτεί από τον αλάρυγγο πολλές ώρες εξάσκησης. Η αποφασιστικότητα, η επιμονή και η εξάσκηση είναι στοιχεία που οδηγούν στο θετικό αποτέλεσμα.

Χρήσιμες συμβουλές μετά από χειρουργική αφαίρεση του λάρυγγα

1. Να συμμετέχει πρόθυμα στην προεγχειρητική εκπαίδευση και τη συμβουλευτική.
2. Να διατηρεί την κατάλληλη υγιεινή του στομίου.
3. Να αναπτύξει τεχνικές προφύλαξης και ασφάλειας σχετικές με την αναπνοή από το στόμιο.
4. Να συμμετέχει στην αξιολόγηση φωνητικής αποκατάστασης και να δέχεται τις συστάσεις για τη φωνητική αποκατάσταση. 
5. Να παράγει στοματικές δονήσεις ως πηγή ήχου για την ομιλία με καταληπτότητα.
6. Να ενισχύει το βαθμό συναισθηματικής έκφρασης, χρησιμοποιώντας μη λεκτική επικοινωνία με αποτελεσματικότητα.

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΡΟΗΣ

Όταν παρατηρήσετε:

1. Να επαναλαμβάνει μεμονωμένους ήχους, συλλαβές, λέξεις ή φράσεις όταν προσπαθεί να επικοινωνήσει.
2. Συνοδές συμπεριφορές (π.χ. βλεφαρίσματα, γκριμάτσες ή μυϊκή ένταση) κατά τον τραυλισμό.
3. Εκτεταμένη άτυπη χρήση επιφωνημάτων, τα οποία διακόπτουν την ομαλή ροή της ομιλίας.
4. Άτυπη επιμήκυνση ήχων κάποιων λέξεων.

Τότε θα πρέπει:

• Να συμμετέχει εκούσια σε μία αξιολόγηση λόγου – ομιλίας.
• Να αναγνωρίζει και να αναλύει τους τύπους συμπεριφοράς του τραυλισμού.
• Να ιεραρχεί τις καταστάσεις ομιλίας στις οποίες παρουσιάζεται ο τραυλισμός και το άγχος.
• Να περιορίσει το άγχος και να παρουσιάζει 95% καλή ροή, χρησιμοποιώντας μεθόδους χαλάρωσης.
  ​

ΓΛΩΣΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ – ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Όταν:

1. Το εκφραστικό λεξιλόγιο είναι ουσιαστικά χαμηλότερο από τους κανόνες προσδοκώμενης ανάπτυξης για τυπικά αναπτυσσόμενους ηλικίας 2 έως 5 ετών. 
2. Υπάρχουν σημαντικές δυσκολίες στην κατανόηση βασικών συντακτικών δομών στις συζητήσεις.
3. Υπάρχουν σημαντικές δυσκολίες στην παραγωγή βασικών συντακτικών δομών στις συζητήσεις.
4. Υπάρχουν σημαντικά ελλείμματα στην κατανόηση μορφολογικών χαρακτηριστικών.
5. Υπάρχουν σημαντικά ελλείμματα στην παραγωγή μορφολογικών χαρακτηριστικών.
6. Υπάρχει σημαντική δυσκολία στη χρήση των πραγματολογικών στοιχείων της γλώσσας.
7. Υπάρχουν ελλείμματα στη γλώσσα τα οποία επιδρούν σημαντικά στην αποτελεσματική επικοινωνία στο σπίτι, στο νηπιαγωγείο, στην κοινωνία. 

Θα πρέπει:

• Το παιδί να συμμετέχει εκούσια σε μια αξιολόγηση της γλώσσας.
• Το παιδί να συνεργαστεί σε μια στοματοπροσωπική εξέταση.
• Το παιδί να συμμετέχει πρόθυμα σε μια ακουολογική εξέταση.
• Οι γονείς να συμμετέχουν σε μια διαδικασία αξιολόγησης και να συνεισφέρουν στην ερμηνεία των πληροφοριών της αξιολόγησης.
• Οι γονείς να δέχονται τις συστάσεις που τους δίνονται και να επιλέγουν, σε συνεργασία, τους στόχους και τη γενική στρατηγική παρέμβαση.
• Οι γονείς και οι δάσκαλοι να δέχονται τα ελλείμματα της γλώσσας του\της θεραπευόμενου\νης που σχετίζονται με την αναπτυξιακή, τη γνωστική και φυσική του\της κατάσταση, να αναπτύσσουν ρεαλιστικές προσδοκίες και να αναζητούν θετικές και υποστηρικτικές πηγές.

ΦΩΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Όταν:

1. Η φωνολογική παραγωγή είναι ουσιαστικά πιο κάτω από τους προσδοκώμενους αναπτυξιακά φωνολογικούς κανόνες.
2. Υπάρχει σημαντική δυσκολία κατά την παραγωγή φωνημάτων σε διάφορες θέσεις μέσα στις λέξεις, τις φράσεις και\ ή τις προτάσεις.
3. Ο αυθόρμητος λόγος κρίνεται συστηματικά ως ακατάληπτος από άλλους ενήλικες.

Τότε θα πρέπει:

• Να συμμετέχει πρόθυμα σε μια φωνολογική αξιολόγηση.
• Να συνεργαστεί εκούσια σε μια στοματοπροσωπική εξέταση.
• Να συμμετέχει πρόθυμα σε μια ακουολογική αξιολόγηση.
• Οι γονείς και ο\η θεραπευόμενος\νη, εάν είναι ηλικιακά κατάλληλος, να δέχονται τις συστάσεις που τους δίνονται και να επιλέξουν, σε συνεργασία, τους φωνολογικούς στόχους και τη γενική στρατηγική παρέμβαση.
• Οι γονείς να δέχονται τα φωνολογικά ελλείμματα του παιδιού τους και να αναζητούν θετικές και υποστηρικτικές πηγές.
  ​
  ​

ΔΥΣΦΩΝΙΑ

Όταν παρατηρήσετε ότι :

1. Η φωνή έχει μια βραχνή, μισό-ψιθυριστή ποιότητα.
2. Η φωνή έχει μια τραχιά, έντονη, σκληρή ποιότητα.
3. Η φωνή έχει μια οξεία, διαπεραστική, μεταλλική ποιότητα.
4. Η φωνή έχει μια υπερρινική, κλαψιάρικη ποιότητα.
5. Η φωνή έχει μια λεπτή, ρηχή, αδύναμη ποιότητα.
6. Ο συνήθης τόνος της ομιλίας είναι υψηλός ή χαμηλός.
7. Η φωνή γίνεται αντιληπτή από τον ομιλητή ως κοινωνικό ή επαγγελματικό μειονέκτημα.

Τότε θα πρέπει: 

• Να γίνει ιατρική εξέταση του λάρυγγα (άμεση ή έμμεση λαρυγγοσκόπηση), για να αποκλειστεί πιθανή οργανική βάση της διαταραχής της φωνής.
• Ο\η θεραπευόμενος\νη ή οι γονείς του/της να δώσουν στο λογοπαθολόγο οποιαδήποτε πρόσθετη ιατρική πληροφορία που μπορεί να είναι σχετική με την υγεία και τη χρήση της φωνής.
• Ο\η θεραπευόμενος\νη ή οι γονείς του/της να παρέχουν πληροφορίες για τον τρόπο της ζωής του\της για τη συνήθη φωνητική υγιεινή και τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται η φωνή σε φυσικά πλαίσια και καταστάσεις.
• Να συμμετέχει εκούσια σε μια αξιολόγηση της φωνής.
• Να καθιερώσει ένα βασικό όριο χρήσης της ακατάλληλης φωνής, καταγράφοντας τη συχνότητα των ανάρμοστων φωνητικών συμπεριφορών που εμφανίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας σε φυσικά πλαίσια.